Οι σκόπελοι των αποκρατικοποιήσεων

ΠΕΝΤΕ ΝΟΜΙΚΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΩΛΥΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ
Πέντε σκόπελους που θέτουν υπό πολύ σοβαρή αμφισβήτηση την υλοποίηση του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων, δηλαδή έναν από τους πυλώνες του νέου δανείου (θα συνεισφέρει τα 28 από τα 109 δισ. ευρώ), ανακάλυψε η τρόικα στην τελευταία της κάθοδο στην Αθήνα.
 
Οι αντιδράσεις στη περιφέρεια Θεσσαλονίκης -όπου εκλέγεται ο υπουργός Οικονομικών- έχουν οδηγήσει σε στασιμότητα την πώληση μετοχικών μεριδίων και ο υπουργός κοιτά να ισοφαρίσει τα «διαφυγόντα» έσοδα με την επανέκδοση του «Ξυστό» και την ιδιωτικοποίηση των κρατικών λαχείων.Κοινοτικά στελέχη εκφράζουν φόβους ότι από τα 28 δισ. ευρώ που θα έπρεπε να συνεισφέρει στο νέο δάνειο η Ελλάδα μέσω του πανίσχυρου Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας Δημοσίου υπάρχουν το πολύ 5 δισ. ευρώ. Και αυτά είναι αμφίβολο αν θα έρθουν φέτος (όπως έχει δεσμευθεί στο μνημόνιο η Ελλάδα) καλύπτοντας έστω τις ισόποσες δανειακές ανάγκες του 2011.

Η είδηση φέρεται να έχει ενοχλήσει σφόδρα κράτη – δανειστές της Ελλάδας, και ειδικά τη Γερμανία, που ουσιαστικά επέβαλε το πακέτο των αποκρατικοποιήσεων και του πανίσχυρου Ταμείου που θα τις διαχειριστεί για να προωθήσει επενδυτικά συμφέροντα: την αγορά σε πολύ «καλό» τίμημα των περιουσιακών στοιχείων της χώρας.

Το μνημόνιο είναι σαφές: Προβλέπει πώληση περιουσιακών στοιχείων εδώ και τώρα σε «prevailing prices» σε αγοραίες, δηλαδή τιμές που με τα σημερινά δεδομένα είναι εξευτελιστικά χαμηλές.

Τα παραπάνω συνιστούν μόνο τον πρώτο από τους 5 σκοπέλους που εκτιμάται ότι ανατρέπουν όλο το σχεδιασμό της τρόικας αλλά και της κυβέρνησης. Τα υπόλοιπα συνδέονται με πολύ μεγάλες πολιτικές παρεμβάσεις και σοβαρά νομικά κωλύματα, τα οποία εμποδίζουν την ένταξη και πώληση των πιο πολλών «ασημικών» στο Ταμείο:

1. Τα λεφτά δεν υπάρχουν. Από τα 28 δισ. ευρώ που πρέπει να έρθουν έως το 2014 (35 ήταν πριν ο στόχος για το 2014 και άλλαξε) μόνο περίπου τα 5 δισ. ευρώ εκτιμάται πλέον ότι υπάρχουν με βάση τα στοιχεία που έχει δώσει στην τρόικα η ελληνική πλευρά. Τα υπόλοιπα λεφτά, που θα προέρχονταν κυρίως από ακίνητα, με αυτή την κτηματαγορά (οι ξένοι δεν επενδύουν σε χώρα που βρίσκεται σε τόσο μεγάλη οικονομική ανασφάλεια) δεν φέρνουν όφελος.

Ούτε καν το Ελληνικό -αναφέρουν τραπεζικά στελέχη που γνωρίζουν καλά το ζήτημα- δεν μπορεί να φέρει κέρδη, εξηγώντας ότι το 1-2,5 δισ. ευρώ που αξίζει ως έκταση θα «διατεθεί» στον επενδυτή ως συνεισφορά του κράτους στην επένδυση, η οποία όταν γίνει και αρχίσει να αποδίδει θα έχει υπεραξία (μπορεί και πάνω από 5 δισ. ευρώ αν το σχέδιο είναι καλό), αλλά όχι έσοδα για το χρέος στα οποία πόνταρε η τρόικα. Το ίδιο ισχύει και για όλες σχεδόν τις υπόλοιπες περιπτώσεις ακινήτων.

2. Νομικό κώλυμα στη μεταβίβαση κυριότητας. Το Ταμείο δεν είναι πρακτικά λειτουργικό, όχι μόνο διότι δεν έχουν βρεθεί τα μέλη του εποπτικού του οργάνου (που θα υποδείξουν κυρίως οι δανειστές) αλλά γιατί δεν έχουν μεταφερθεί σε αυτό τα ακίνητα και οι ΔΕΚΟ του Δημοσίου.

Αυτό όμως προς το παρόν είναι εφικτό μόνο για πολύ συγκεκριμένα στοιχεία: ΔΕΚΟ που έχουν μετοχοποιηθεί (π.χ. εισηγμένες εταιρείες) ή ακίνητα προς πώληση και όχι αξιοποίηση με το θεσμό της επιφανείας (διατήρηση κυριότητας ακινήτου). Ολα τα «βαριά χαρτιά», π.χ. υποδομές, δικαιώματα για λαχεία, παίγνια, φάσμα συχνοτήτων, ακίνητα που αξιοποιούνται με θεσμό επιφανείας (π.χ. Ελληνικό), τα οποία είναι μέσα στο πρόγραμμα του 2011, δεν μπορούν να περιγραφούν με νομική ασφάλεια, ώστε να μη βρεθεί στο μέλλον η συμφωνία με τον μελλοντικό αγοραστή σε αδιέξοδο. Ετσι, δεν μπορούν να μεταφερθούν.

3. Ο νόμος για το Ταμείο δεν διασφαλίζει τα συμφέροντα του Δημοσίου. Το ταμείο έχει ζωή 4 χρόνια και είναι άγνωστο νομικά πώς μπορεί να διαχειριστεί διασφαλίζοντας τα συμφέροντα του κράτους, π.χ. στην παραχώρηση δικαιωμάτων για λαχεία επί 6 έτη.

Δηλαδή, παραμένει ερώτημα μετά το πέρας της 4ετίας πού θα πάνε τα δικαιώματα; Στο κράτος όχι, γιατί το ταμείο ορίζει ότι όποιο στοιχείο «μπαίνει» μέσα δεν ξαναβγαίνει ποτέ από αυτό…

4. Εμπλοκή από τα πρόσωπα του δ.σ. που έχουν επιλεγεί πολιτικά. Το δ.σ. δεν είναι απαλλαγμένο από νομικές ευθύνες, δηλαδή όποιος θέλει μπορεί να κάνει μήνυση. Δεδομένου όμως ότι τα μέλη του δ.σ. σε μεγάλο βαθμό (αν όχι πλήρως) είναι επιλογές με το «χρίσμα» των κομμάτων, χάνεται το αρχικό «κόνσεπτ» της τρόικας για ένα ανεξάρτητο υπερόργανο. Στελέχη της επιτροπής εκφράζουν κατ’ ιδίαν φόβους ότι τα «κωλύματα» που ήθελαν να αποφύγουν με την παράκαμψη των πολιτικών (π.χ. αντιδράσεις εσωκομματικές και μη τους προηγούμενους μήνες για συγκεκριμένες κινήσεις) είναι εδώ.

5. Ο νόμος προβλέπει ότι όλες οι αποφάσεις αξίας άνω των 500.000 ευρώ θα περνούν από τον έλεγχο του Ελεγκτικού Συνεδρίου, ο οποίος με το παρόν σύστημα και διαδικασίες μπορεί να προκαλέσει χρονικές και όχι μόνο καθυστερήσεις.

Πηγή:Ελευθεροτυπία