Τόλμησαν να διεκδικήσουν την εφαρμογή του νόμου του 2019 που προβλέπει τη μεταφορά των αρμοδιοτήτων και των εργαζομένων του Ταμείου Αλληλοβοήθειας στο υπουργείο Πολιτισμού και βρίσκονται αντιμέτωποι με «ξεκάθαρη πολιτική δίωξη», όπως καταγγέλλουν στην ανοιχτή επιστολή τους προς την Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου, στη βοήθεια της οποίας προσφεύγουν ώστε «να αποκτήσουμε ξανά το δικαίωμά μας στην εργασία, την αξιοπρέπεια και τη ζωή».
Την ώρα που για το Ταμείο Αλληλοβοήθειας ξεκινούσε η “εκκαθάριση εν λειτουργία”, οι οκτώ εργαζόμενοι τέθηκαν σε ένα “καθεστώς ιδιότυπης αναστολής”, κάτι που, όπως εξηγούν, “δεν προβλέπται από την εργατική νομοθεσία”, αλλά έγινε “κατ’ επιλογή του εκκαθαριστή του ΤΑΥΠΥΠΠΟ και της αυθαίρετης δυνατότητας που του παραχωρεί η ΚΥΑ της υπουργού Πολιτισμού”, επισημαίνοντας παράλληλα ότι “η εν λόγω πράξη καταδεικνύει καθοδήγηση του εκκαθαριστή και δηλώνει την ξεκάθαρη πολιτική δίωξη εν καιρώ δημοκρατίας”. Για “εργασιακή εξόντωση” κάνουν λόγο οι οκτώ εργαζόμενοι, αλλά και για τα ερωτήματα που προκύπτουν, καθώς “δεν αναγράφονται στο έγγραφο της αναστολής οι λόγοι για τους οποίους έχει προβεί σε αυτή την επιλογή”.
Κάπως έτσι οι συγκεκριμένοι εργαζόμενοι, υπάλληλοι καταρτισμένοι, με εμπειρία και σπουδές, στα 40 και 50 τους χρόνια καταδικάστηκαν “μέσα σε μία νύχτα σε ξαφνικό εργασιακό θάνατο”. Κι αυτό γιατί διεκδίκησαν να μεταφερθούν στο ΥΠΠΟΑ οι υπάλληλοι του Ταμείου και ο Βρεφονηπιακός Σταθμός που εμπίπτει στην αρμοδιότητά του μαζί με την κατασκηνωτική παροχή στα παιδιά των εργαζομένων του υπουργείου. Αυτό που προβλέπει δηλαδή ο Νόμος 4598/2019, ο οποίος ήρθε να εξυγιάνει το “αμαρτωλό” Ταμείο Αλληλοβοήθειας δίνοντας παράλληλα λύση και στο θέμα των εργαζομένων του.
Περίπτωση ενδεικτική κι αυτή του τρόπου με τον οποίο ασκείται η πολιτική στο υπουργείο Πολιτισμού, μια πολιτική εκδικητική και τιμωρητική απέναντι στους μη “αρίστους”, τους μη αρεστούς. Αντί η υπουργός να ασχοληθεί με τα μείζονα προβλήματα που ταλανίζουν το χαρτοφυλάκιό της, αδιαφορεί για την αγωνία, την απελπισία στην οποία έχει βυθίσει εργαζόμενους που τόλμησαν να τεθούν υπέρ της νομιμότητας.
Η “καλή” ημέρα όμως από την αρχή φάνηκε. Από την τελετή παραλαβής – παράδοσης, όπου πρόσωπα και κινήσεις έδειξαν την κατεύθυνση της πολιτικής που επρόκειτο να ακολουθηθεί και τώρα διαπιστώνουμε τα αποτελέσματά της. Διότι το επίδικο για την υπουργό δεν είναι να θέσει τέρμα σε “αμαρτωλές” πρακτικές του παρελθόντος και να συνεχίσει τις εξυγιαντικές προβλέψεις του νόμου του 2019 για το Ταμείο Αλληλοβοήθειας. Βέβαια, τι να περιμένει κανείς όταν την ώρα που στον χώρο του πολιτισμού πέφτουν βροχή οι καταγγελίες για σεξουαλική εκμετάλλευση, σωματική ή λεκτική βία, προκαλώντας και την παρέμβαση της Προέδρου της Δημοκρατίας, η υπουργός κάνει αυτοψία στην Ελευσίνα όχι για να ασχοληθεί σοβαρά με το επίσης φλέγον θέμα της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης, αλλά για να αλλάξει την ατζέντα στο χαρτοφυλάκιό της.
Πηγή: Η Αυγή
Σχετικά Άρθρα:
Loading ...