Eκρηκτική η άνοδος της ανεργίας στους νέους
ΣΤΟΙΧΕΙΑ – ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΑΙΟ
Τους 629.907 φτάνουν οι νέοι έως 24 ετών που δεν έχουν δουλειά. Συνολικά 1.147.372 άνθρωποι βρίσκονται εκτός εργασίας. Μόλις τέσσερις στους δέκα λαμβάνουν το επίδομα ανεργίας
Σε ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλια της κοινωνίας εξελίσσεται η ανεργία που μήνα με τον μήνα προσλαμβάνει εφιαλτικές διαστάσεις και πλήττει με ιδιαίτερη δριμύτητα τους νέους από 15 μέχρι 24 ετών, μετατρέποντάς τους σε «γενιά χωρίς σήμερα»
Σχεδόν ένας στους δύο ανέργους είναι νέος, με το συνολικό αριθμό τους να αγγίζει τους 630.000 τον περασμένο Μάιο, ενώ οι αναλυτές προβλέπουν ακόμα χειρότερες μέρες για τη νέα γενιά λόγω επιδείνωσης της ύφεσης.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, το ποσοστό ανεργίας στους νέους εκτινάχθηκε τον περασμένο Μάιο στο 54,9% από 41,7% που ήταν τον ίδιο μήνα πέρυσι και 11,6% στην αρχή της κρίσης που ξέσπασε το 2009.
Μάλιστα, στους νέους και τους μακροχρόνια ανέργους, δηλαδή σε όσους αναζητούν εργασία για διάστημα πάνω από 12 μήνες αλλά δεν βρίσκουν, η χώρα μας κατέχει τη θλιβερή πρωτιά στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
Η κοινωνική μάστιγα της ανεργίας απλώνεται με ραγδαίους ρυθμούς. Κάθε μέρα μέσα στον Μάιο προσετίθεντο στη στρατιά των ανέργων 1.138 άτομα στην πλειοψηφία τους νέοι, ενώ μέσα σε έναν μήνα οι άνεργοι αυξήθηκαν κατά 34.141 άτομα και συνολικά ανήλθαν σε 1.147.372 άτομα, δηλαδή όσο ο πληθυσμός της Θεσσαλονίκης.
Σύμφωνα με παράγοντες του υπουργείου Οικονομικών, αν εξαιρούνταν από τις μετρήσεις ο δημόσιος τομέας, τότε το ποσοστό ανεργίας θα εκτινάσσονταν στο 33% από 23,1%, πράγμα που σημαίνει ότι ένας στους τρεις στον ιδιωτικό τομέα είναι εκτός αγοράς εργασίας.
Την ίδια ώρα, νέα έκρηξη της ανεργίας αναμένουν οι αναλυτές της αγοράς εργασίας από τον Σεπτέμβριο, οπότε λήγουν οι προσλήψεις εποχικού προσωπικού στις τουριστικές επιχειρήσεις και προβαίνουν σε προβλέψεις-σοκ ότι μέχρι το τέλος του έτους η ανεργία θα αγγίξει και ίσως ξεπεράσει και το 30%.
Η συντριπτική πλειοψηφία των ανέργων έξι στους δέκα δεν λαμβάνει ούτε το επίδομα ανεργίας των 450 ευρώ τον μήνα ζώντας σε συνθήκες οικονομικής ανέχειας.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ οι άνεργοι αγγίζουν το 1.145.000, επίδομα ανεργίας παίρνουν μόνο 300.000, ενώ 785.203 είναι εγγραμμένοι στα μητρώα του ΟΑΕΔ.
Η ραγδαία διόγκωση της ανεργίας είναι αποτέλεσμα και της μαζικής απώλειας θέσεων εργασίας στον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα.
Μείωση
Τα στοιχεία είναι αποκαλυπτικά, καθώς δείχνουν ότι τον περασμένο Μάιο οι απασχολούμενοι μειώθηκαν κατά 320.540 άτομα σε σχέση με τον Μάιο του 2011 (-7,7%) και κατά 593 άτομα σε σχέση με τον Απρίλιο του 2012 (-0,02%).
Οι οικονομικά μη ενεργοί, δηλαδή τα άτομα που δεν εργάζονται ούτε αναζητούν εργασία, αυξήθηκαν κατά 11.170 άτομα σε σχέση με τον Μάιο του 2011 (+0,3%) και μειώθηκαν κατά 306 άτομα σε σχέση με τον Απρίλιο του 2012 (-0,01%).
Κατά φύλο τα μεγαλύτερα ποσοστά ανεργίας καταγράφονται στις γυναίκες με 26,8% από 20,4% το περυσινό Μάιο, ενώ στους άνδρες η ανεργία ανήλθε στο 20,3% από 14,2%.
Σε ό,τι αφορά τις περιφέρειες της χώρας (ανά αποκεντρωμένη διοίκηση), ξεχωρίζουν η Θεσσαλία – Στερεά Ελλάδα (25,8%), Ηπειρος – Δυτική Μακεδονία (24,9%) Μακεδονία – Θράκη (24,6%) και Αττική με 22,5%.
Λίλα Χοϊδά, 35 ετών
Μεγάλο το ψυχολογικό κόστος
Επειτα από 14 χρόνια γραμματέας στο ίδιο δικηγορικό γραφείο, η Λίλα έπεσε από τα σύννεφα καθώς τον περασμένο Απρίλη βρέθηκε εκτός δουλειάς. «Τα σημάδια είχαν αρχίσει να φαίνονται περίπου έναν χρόνο πριν. Από τον Μάιο του 2011 ο ιδιοκτήτης του γραφείου που δούλευα ξεκίνησε να πληρώνει έναντι ή και καθόλου. Εκανα υπομονή μέχρι την άνοιξη. Τότε μου ανακοινώθηκε και η απόλυσή μου. Ενιωσα πανικό. Ηταν αμφίβολο αν θα έπαιρνα ακόμα και την αποζημίωσή μου. Αρχισα να στέλνω βιογραφικά. Από τα τόσα όμως που έστειλα με κάλεσαν σε τρεις συνεντεύξεις, που δεν απέδωσαν. Τώρα δεν κινείται φύλλο και πάλι καλά που έχω ανθρώπους να στηριχτώ – γιατί και το ψυχολογικό κόστος σε αυτήν την περίπτωση είναι μεγάλο. Διαφορετικά θα ήταν πολύ δύσκολα τα πράγματα με αυτήν την κρίση και την ανεργία συνεχώς να αυξάνεται».
Γιάννης Σιμάλης, 25 ετών
Μόνη διέξοδος η μετανάστευση
Aνεργος εδώ και δύο χρόνια είναι ο 25χρονος Γιάννης Σιμάλης, από τη Θεσσαλονίκη, ο οποίος σκέφτεται σοβαρά να εγκαταλείψει τη χώρα και να μεταναστεύσει στην Αγγλία. Τελείωσε σχολή κομμωτικής και απασχολήθηκε για λίγο καιρό σε κομμωτήρια. Εδώ και δύο χρόνια στέλνει παντού βιογραφικά -για οποιαδήποτε δουλειά- και δεν βρίσκει τίποτε. «Το μέλλον διαγράφεται ζοφερό. Δεν βλέπω φως από πουθενά. Απελπίστηκα και η μόνη διέξοδος είναι η ξενιτιά. Δεν αντέχω άλλο να με συντηρούν οι δικοί μου. Oποιος χάνει τη δουλειά του, ανεξάρτητα από την ηλικία του, την οικογενειακή κατάσταση ή τις σπουδές, δεν έχει καμία ευκαιρία», δήλωσε στο «Εθνος». Ο Γ. Σιμάλης ψάχνει εργασία στο εξωτερικό. Πρώτος προορισμός του είναι η Αγγλία, στην οποία δεν αποκλείεται να μετακομίσει από τον επόμενο κιόλας μήνα.
Β. ΑΕΡΙΚΟΣ, 41 ΕΤΩΝ
Eνα μεροκάματο χωρίς ασφάλιση
Πατέρας δύο παιδιών, ο 41χρονος τεχνίτης Βασίλης Αερικός από το Ηράκλειο Κρήτης είναι άνεργος από το 2010. Εληξε η χρονική περίοδος που δικαιούνταν επίδομα ανεργίας. Ετσι κόπηκε κι αυτό το βοήθημα. Κάνει μεροκάματα όπου βρίσκει και όποτε βρίσκει. Καθώς η οικονομική ανάγκη είναι μεγάλη, δέχεται να δουλέψει ακόμα και χωρίς ασφάλιση. «Η κατάσταση είναι πλέον απελπιστική. Ψάχνω εναγωνίως να βρω δουλειά, όμως δεν υπάρχει τίποτα. Eπαιρνα ένα επίδομα από τον ΟΑΕΔ, πάει και αυτό τελείωσε. Στο σπίτι δυσκολευόμαστε ακόμα και για τα βασικά. Eχω δύο γιους, ο μεγαλύτερος στην εφηβεία, ο μικρότερος πηγαίνει στο Δημοτικό. Είμαι νέος άνθρωπος, έχω όρεξη να δουλέψω και να στηρίξω την οικογένειά μου, όμως η απελπισία μου είναι μεγάλη. Oπου βρω ένα μεροκάματο, πάω και το κάνω για τα παιδιά μου. Για ασφάλιση ούτε κουβέντα».
Α. ΚΟΝΤΟΓΕΩΡΓΟΣ, 41 ΕΤΩΝ
Ηρθαν τα πάνω κάτω στη ζωή μου
Ο Ανδρέας Κοντογεώργος είναι 41 χρόνων, οικογενειάρχης με δύο παιδιά. Σπούδασε διοίκηση επιχειρήσεων και μάρκετινγκ στην Ελβετία και για 18 συνεχόμενα χρόνια δούλεψε ως επιθεωρητής πωλήσεων σε εταιρείες πετρελαιοειδών. Σαν κεραυνός εν αιθρία του ανακοινώθηκε ότι η εταιρεία κλείνει τις εγκαταστάσεις της και απολύεται. «Επεσα από τα σύννεφα, ποτέ δεν είχα σκεφθεί ότι θα έρθω σε αυτήν την κατάσταση. Η δουλειά μου ήταν καλή, ήμουν καλοπληρωμένος, με προνόμια και μπόνους. Αυτός ήταν και ο λόγος που αποφάσισα να κάνω οικογένεια και να πάρω δάνειο για σπίτι. Ομως ήρθαν τα πάνω κάτω», μας είπε ο Ανδρέας, ο οποίος αμέσως μετά την απόλυσή του ξεκίνησε να ψάχνει για την επόμενη δουλειά του. Ωστόσο αυτό στάθηκε αδύνατο, αφού η μια εταιρεία ήταν πλήρης, ενώ για άλλη η ηλικία του ήταν απαγορευτική. Σκέφτηκε προς στιγμήν να κάνει δική του δουλειά, αλλά οι συνθήκες τον αποθάρρυναν.
Α. ΚΑΛΗΣ, 52 ΕΤΩΝ
Πώς να τα βγάλουμε πέρα;
Ο Αντώνης Καλής είναι 52 ετών και εδώ και 14 μήνες είναι άνεργος. Το εργοστάσιο ξυλείας στην Πάτρα όπου εργαζόταν, έβαλε λουκέτο ξαφνικά. Ζει σε ένα σπίτι 76 τετραγωνικών μέτρων με τα τρία του παιδιά και τη σύζυγό του, η οποία είναι επίσης άνεργη από το 1992. Ο Α. Καλής και οι υπόλοιποι 50 συνάδελφοί του έχουν προχωρήσει σε επίσχεση εργασίας, καθώς δεν είχαν υλικά να δουλέψουν ήδη πριν κλείσει η επιχείρηση ΑΒΕΞ. Eτσι είχαν καταλάβει τι θα γινόταν. Τώρα αγωνίζεται δικαστικά για να εισπράξει τα δεδουλευμένα, αλλά δεν βλέπει θετικά αποτελέσματα. «Μας έχουν οδηγήσει στην εξαθλίωση και την απόγνωση. Μας έχουν ξεχασμένους. Βέβαια δεν έχουν ξεχάσει να μας στέλνουν τα χαράτσια και τους φόρους. Επίσης μας θυμούνται από τα πολιτικά γραφεία στις γιορτές που μας παίρνουν τηλέφωνο. Πώς θα μπορέσουμε να τα βγάλουμε πέρα και να ανταποκριθούμε στις υποχρεώσεις μας;», λέει στο «Εθνος» ο άνεργος.
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΤΩΝΑΚΟΣ