Οργανισμοί Ανιάτων
Ο Οργανισμός κάθε Υπουργείου είναι ο τρόπος στην ουσία Οργάνωσης-Διοίκηοης των Υπηρεσιών, η διάταξη των απαραίτητων εγκαταστάσεων και του έμψυχου υλικού έτσι ώστε να πραγματοποιείται η μεγαλύτερη δυνατή απόδοση αυτού του συνόλου σε τελευταία ανάλυση προς όφελος των πολιτών.
Η συνεχώς αυξανόμενη ανάγκη για νέο Οργανισμό στο ΥΠ.ΠΟ, απέφερε τον Οργανισμό Βενιζέλου. Η πλειοψηφία του συνδικαλιστικού κινήματος θεώρησε ότι είναι σε θετική κατεύθυνση και τον χειροκρότησε.
Η παράταξη μας η «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ» έχοντας οδηγό τις αποφάσεις των συνεδρίων, τα οποία κατά κύριο λόγο ήταν δικές μας προτάσεις, τον χαρακτηρίσαμε αντιλειτουργικό, χωρίς δημοκρατικές τομές, αντιοικονομικό και ταλαιπωρία για τον έλληνα πολίτη.
Αλήθεια, πως θα εξηγήσουν π.χ. στους Αρ-χαιοφύλακες, οι συνδικαλιστές που θριαμβολογούσαν για αυτόν τον Οργανισμό, ότι ο κλάδος τους (ΔΕ αυξημένων προσόντων) είχε εξέλιξη αποφοίτων Δημοτικού.
Όμως, την εποχή εκείνη, η μεγάλη πλειοψηφία του συνδικαλιστικού κινήματος είχε επιλέξει να μην ταράξει τον ύπνο των κυβερνήσεων και ας έθαβε τους πολυπληθείς κλάδους (π.χ. Αρχαιοφύλακες) και ας χανόταν η ευκαιρία για έναν Οργανισμό σύγχρονο και σύμφωνο με τις ομόφωνες προτάσεις των συνεδρίων της ΠΟΣ ΥΠ.ΠΟ
Ο Οργανισμός Βενιζέλου που αν και αντίθετος με τις θεμελιακές προτάσεις του συνδικαλιστικού κινήματος, έγινε αποδεκτός με ανακούφιση από την πλειοψηφία (δήθεν ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ-Συσπειρώσεις) δεν έγινε ποτέ πράξη. ΕΥΤΥΧΩΣ!!
Η νέα πολιτική ηγεσία (Καραμανλής-Τα-τούλης) θεώρησε τον Οργανισμό (θεμελιώδης νόμος κάθε υπηρεσίας), πεδίο δόξης λαμπρό αλλά και αναγκαία παρέμβαση, αφού ήθελε το νέο οργανόγραμμα να απηχεί τα δικά της οράματα.
Ο προτεινόμενος Οργανισμός Τατούλη, στην ουσία παίρνει την προστασία των μνημείων, των έργων πολιτιστικής κληρονομιάς από τις υπηρεσιακές βαθμίδες του Υπουργείου και τις παραδίδει σε συμβούλια τοπικών φορέων, στα οποία είναι μειοψηφία οι υπηρεσίες του ΥΠΠΟ και απλοί εντολοδόχοι.
Έτσι, λοιπόν, η προστασία πλέον αφήνεται στους φορείς υποτίθεται της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ευάλωτους και προϊόν κατά κανόνα πελατειακών σχέσεων, πολλές φορές δε ως γνωστόν ο εργολάβος της περιοχής ελέγχει και το Δήμο, άρα στο όνομα της ανάπτυξης τι θα χαλάσει αν οικοδομήσουμε και στις Α’ ζώνες των κηρυγμένων χώρων;
Για παράδειγμα: 1) για το «φιλέτο» της Α’ ζώνης του αρχαιολογικού χώρου της Κνωσού, όλοι οι επίδοξοι καταστροφείς στο όνομα της οικονομικής ανάπτυξης της περιοχής έχουν συστήσει οικογενειακούς συλλόγους με επωνυμίες «Φίλοι», «Ανάπτυξη», κ.λπ. 2) Ποιος δεν ξέρει την εμπλοκή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στην καταστροφή της αρχαιολογικής ζώνης του Μνημείου των Σαλαμινομάχων, κ.λπ/Ολα αυτά, φυσικά στο όνομα της ανάπτυξης. Αν η προστασία των μνημείων στην Ελλάδα, ήταν ευθύνη τέτοιων τοπικών συμβουλίων, η Ελλάδα προ πολλού θα είχε απαλλαγεί από κόπο και έξοδα για τα μνημεία, γιατί απλούστατα δεν θα ΥΠΗΡΧΑΝ κ.κ. Υπουργέ, Πρωθυπουργέ.
Ο Οργανισμός του κ. Τατούλη κατασκευάζει μερικές δεκάδες συμβούλια και μια περιττή στρατιά διευθυντών, τμηματαρχών που μόνο φανερό στόχο έχουν να βολέψουν σε υψηλόβαθμες θέσεις κάποιους παρακαθήμενους ημέτερους. Στα πλαίσια της ιδέας του μη κρατικού πολιτισμού, προωθεί με τον Οργανισμό τη μετατροπή των 7 μεγαλύτερων σε επισκε-ψιμότητα Μουσείων-Αρχαιολογικών Χώρων σε Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου (ενώ ταυτόχρονα έχει τη δυνατότητα στο άμεσο μέλλον και όποιο άλλο Μουσείο ή χώρο να το μεταλλάζει από υπηρεσία του ΥΠΠΟ σε Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου).
Ο ίδιος ο κ. Τατούλης επιπρόσθετα σε συνέντευξη του, δείχνοντας ξεκάθαρα τις πολιτικές τους προθέσεις, ομολογεί ότι τα ΝΠΔΔ είναι ξεπερασμένα και ότι θα έπρεπε να προωθήσει το θεσμό των Νομικών Προσώπων Ιδιωτικού Δικαίου. Ομολογεί δηλαδή, με παρρησία το επόμενο σύντομο βήμα της πολιτικής ηγεσίας (αν και η δουλειά μπορεί να γίνει με τα ΝΠΔΔ). Στο ΝΠΔΔ θα ορίζεται ένα Διοικητικό Συμβούλιο (ΔΣ) από τον Υπουργό, το οποίο θα έχει δικαίωμα να βγάζει τον Κανονισμό Λειτουργίας αλλά και να κάνει συνεργασίες με φορείς (βλέπε Ιδιώτες) προκειμένου να αναπτυχθεί. Μπορεί νόμιμα λοιπόν, στο όνομα έκτακτων αναγκών να αποφασίσει «σεκιούριτι» για φύλαξη. Μπορεί για το γύρω χώρο ευθύνης να αποφασίσει ξενοδοχείο, Έκθεση, οτιδήποτε που τώρα ως Α’ ζώνη απαγορεύεται.
Ο Οργανισμός τέλος, του κ. Τατούλη μη προβλέποντας διεύθυνση φύλαξης – πληροφόρησης, τμήμα φύλαξης πληροφόρησης σε κάθε εφορεία, γραφείο φύλαξης πληροφόρησης σε κάθε επισκέψιμο χώρο και μουσείο, προχωράει στην ουσία στην πλήρη υποβάθμιση του κλάδου. Επιπλέον στις κατανομές των θέσεων του
οργανισμού δεν ξεχωρίζει θέσεις ημερήσιων και νυχτερινών νυχτοφυλάκων. Αν δεν είναι τυχαίο τότε μπορεί να σημαίνει πάρα πολλά…
Συνάδελφισες, συνάδελφοι,
Και αυτός ο Οργανισμός είναι αντιοικονομικός με την περιττή πλειάδα προϊσταμένων που δημιουργεί με την αντικατάσταση του υπεύθυνου Μουσείου ή Αρχαιολογικού χώρου, από τα έξοδα ενός πολυπληθούς Δ.Σ.
Και αυτός ο Οργανισμός είναι επικίνδυνος για την προστασία των μνημείων.
Και αυτός ο Οργανισμός είναι εργαλείο και πρώτο βήμα για το πέρασμα του φιλέτου του ΥΠΠΟ στο κρατικοδίαιτο κεφάλαιο.
Και αυτός ο Οργανισμός υποβαθμίζει ολόκληρους κλάδους (Αρχαιοφύλακες, κλπ).
Και αυτός ο Οργανισμός δεν θεραπεύει καμία από τις πραγματικές ασθένειες του ΥΠΠΟ.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ και αυτός ο Οργανισμός είναι Οργανισμός «ΑΝΙΑΤΩΝ» ασθενειών.
Είναι στα χέρια μας συνάδελφοι, να μην επιτρέψουμε την υλοποίηση ενός τέτοιου σχεδίου Οργανισμού. Μπορούμε να επιβάλλουμε τις απόψεις μας που πραγματικά θεραπεύουν τα προβλήματα. Το πάγωμα των διαδικασιών για το πέρασμα του σχεδίου Οργανισμού από την πολιτική ηγεσία μέχρι να τελειώσουν οι εκλογικές διαδικασίες, στα μεγάλα σωματεία, είναι πιθανότατα προϊόν συμφωνίας, για να μην αποκαλυφθούν προεκλογικά οι ρόλοι όλων μας.
Αν και παραμένει το ερώτημα, γιατί το ΔΣ της ΠΕΥΦΑ δεν πήγε από το καλοκαίρι τον κλάδο σε κινητοποιήσεις, αφού ξέρει τι μέλλον ετοιμάζει το σχέδιο Οργανισμού για τους Αρχαιοφύλακες.
Οι συνεχείς υποχωρήσεις δεν ρίχνουν κανέναν στο φιλότιμο να σταματήσει να πιέζει, απλά κάνουν βέβαιη την ισοπέδωση αυτών που υποχωρούν.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΙΝΤΩΝΗΣ -Μέλος ΔΣ ΠΕΥΦΑ
νέα Πνύκα/ Τεύχος 1/ φεβρουάριος 2006