Ερωτήσεις και απαντήσεις για την κρίση
Είναι αλήθεια ότι βιώνουμε τον τελευταίο καιρό πρωτόγνωρες καταστάσεις. Βλέπουμε, ότι με αφορμή την κρίση της οικονομίας, έχουν κηρύξει πόλεμο σε όλους τους εργαζόμενους, αφαιρώντας δικαιώματα και κατακτήσεις, που αποκτήθηκαν με σκληρούς αγώνες δεκαετιών: μείωση αποδοχών, δραματικές αλλαγές στο ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό, αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις, ιδιωτικοποιήσεις, απολύσεις, μεγάλες αυξήσεις στην έμμεση και άμεση φορολογία. Όλα αυτά οδηγούν τους εργαζόμενους σε βαθειά και παρατεταμένη φτώχεια και εξαθλίωση.
Στην προσπάθεια τους, να μας πείσουν, ότι δεν υπάρχει άλλη λύση και πρέπει να αποδεχτούμε εμείς οι εργαζόμενοι τα μέτρα αυτά έχουν επιστρατεύσει και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Στόχος τους, να αποπροσανατολίσουν για να αποδεχτούμε την κατάσταση αυτή ώσ αναγκαία, μοναδική και μη αναστρέψιμη. Επωδός τους, να μην αντιδράσουμε γιατί θα έρθουν χειρότερες μέρες.
Γι αυτό, λοιπόν, θα προσπαθήσουμε να απαντήσουμε σε καθημερινές ερωτήσεις, που μας θέτουν οι εργαζόμενοι, προκειμένου, όσο το δυνατόν καλύτερα, να αποσαφηνίσουμε κάποια από τα ερωτήματα αυτά και να καταλάβουμε τι μας συμβαίνει ώστε να το αντιμετωπίσουμε:
- Μας λένε: « για το κοινό καλό πρέπει να κάνουν οι εργαζόμενοι θυσίες γιατί η πατρίδα βρίσκεται στα πρόθυρα πτώχευσης.»
Η αλήθεια είναι ότι τα μέτρα αυτά είναι άδικα και σκληρά για τους εργαζόμενους, είναι μέτρα ταξικά και όχι εθνικά. Αλήθεια, όταν η οικονομία βρισκόταν σε ανάπτυξη, τότε γιατί το «εθνικό συμφέρον» είχε πάει περίπατο και η κερδοφορία, είχε πάει μόνο στην αστική τάξη;
- Μας λένε «κάντε υπομονή και σύντομα θα βγούμε από την κρίση»
Η κρίση του ελληνικού κράτους με τις επιλογές που ακολουθήθηκαν θα οδηγήσει την κρίση σε έναν φαύλο κύκλο.Τι εννοούμε; Όλα τα μέτρα τα οποία έχουν πάρει οδηγούν στην μείωση της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων, καθώς επίσης και στην αύξηση της ανεργίας. Αυτό μοιραία θα επιφέρει λιγότερα χρήματα στο κράτος από την είσπραξη των έμμεσων και άμεσων φόρων και με τη σειρά του θα οδηγήσει την όποια κυβέρνηση στην λήψη νέων σκληρότερων εισπρακτικών μέτρων από τους εργαζόμενους και σε ακόμη μεγαλύτερη ανεργία. Έτσι λοιπόν, οδηγούμαστε, μέσω αυτής της κυκλικής πορείας, στην αποσύνθεση και την καταστροφή ενόςπολύ μεγάλου κομματιού των εργαζομένων.
- Μας λένε «είναι μια κρίση που θα διαρκέσει τρία χρόνια και έπειτα θα αρχίσει η ανάκαμψη»
Σύμφωνα με στοιχεία αξιωματούχων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς επίσης και όλων των σοβαρών αστών οικονομολόγων, ακόμα και αν είχαμε την δυνατότητα, που δεν την έχουμε, να ισοσκελίσουμε τον προϋπολογισμό μας, δηλαδή τα έσοδα με τα έξοδα, θα χρειαζόμαστε το λιγότερο 20 χρόνια για να δούμε φως στο τούνελ που μας έβαλαν.
- Μας λένε «μπορεί να οδηγηθεί η Ελλάδα σε έξοδο από την Ευρωπαϊκή ένωση και σε χρεωκοπία»
Ο λόγος που δείχνει ενδιαφέρον για την Ελλάδα το Διευθυντήριο της Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ. είναι:
α) για να είναι σίγουροι οι τραπεζίτες πως θα πάρουν πίσω τα δάνεια που έχουν δώσει,
β) για να κλείσουν οι Γερμανοί και οι Γάλλοι νέες , καλές συμφωνίες,είτε εξοπλιστικές, είτε επιχειρηματικές
γ) για να εξαγοράσουν ότι έχει απομείνει από τις δημόσιες επιχειρήσεις με ευτελές τίμημα, οι πολυεθνικές επιχειρήσεις.
- Μπορεί να υπάρξει μια άλλη πολιτική για να βγούμε από την κρίση;
Η κρίση αυτή είναι κρίση του κράτους και όχι των βιομηχάνων και των τραπεζιτών. Είναι ενδεικτικό ότι το 2009:
- Η Εθνική Τράπεζα αύξησε κατά 197,24% τα κέρδη της ενώ οι φόροι της μειώθηκαν 15%
- Η ΑLPHA BANG αύξησε τα κέρδη της κατά 45,48% και οι φόροι της μειώθηκαν κατά 29,6%
- Τα κέρδη των μεγάλων τραπεζών και επιχειρήσεων ξεπέρασαν 200δις € το χρόνο.
Θα μπορούσαν λοιπόν να αυξήσουν τους φόρους των τραπεζών και των 165 μεγαλύτερων επιχειρήσεων από το 20 στο 40% όπως ισχύει σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Θα μπορούσαν να μειώσουν τις στρατιωτικές δαπάνες και τις μίζες που προκύπτουν από αυτές, εξοικονομώντας δεκάδες δις ευρώ. Θα μπορούσαν να σταματήσουν την φοροδιαφυγή και ιδιαίτερα των off shore εταιρειών, που διακινούν πάνω από 500 Δις το χρόνο χωρίς να πληρώνουν φόρο.
- Τι θέλουν να πετύχουν με όλα αυτά που κάνουν;
Η αλήθεια είναι ότι, όλοι αυτοί που επεξεργάζονται όλα αυτά τα μέτρα, σαν στόχο έχουν μόνο ένα πράγμα: να καταντήσουν την ελληνική εργατική τάξη να μην έχει καθόλου δικαιώματα, να χάσει όλες τις κατακτήσεις της και την αξιοπρέπεια της και να καταντήσει το φτηνό εργατικό δυναμικό που χρειάζονται οι βιομήχανοι και οι τραπεζίτες προκειμένου να αυξήσουν το μέγιστο ποσοστό του κέρδους τους.
- Τι μπορούμε να κάνουμε ως εργαζόμενοι προκειμένου να αποτρέψουμε αυτή την κατάσταση;
Πρέπει και οφείλουμε να αντιδράσουμε για την τάξη μας, τους εαυτούς μας και τα παιδιά μας.Πρέπει να δημιουργηθεί ένα ενιαίο μέτωπο όλων αυτών που αντιδρούν, όλων των εργαζομένων και μέσα από τον συντονισμό και του σκληρούς αγώνες να αποτρέψουμε όλα αυτά, που σχεδιάζουν για μας χωρίς εμάς.
Συντάκτης: Παναγιώτης Τσιντώνης (νέα Πνύκα, τεύχος 5)