Διαβάστε περισσότερα: Άρθρα neapnyka-post-rss | Σχόλια neapnyka-comments-rss

ΕΝΑ ΓΡΑΜΜΑ ΠΟΥ ΑΡΓΗΣΕ ΜΕ ΤΙΤΛΟ: « …Αχ, που ‘σαι νιότη που ‘δειχνες πως θα γινόμουν άλλος…»

0 σχόλια
ΕΝΑ ΓΡΑΜΜΑ ΠΟΥ ΑΡΓΗΣΕ ΜΕ ΤΙΤΛΟ: « …Αχ, που ‘σαι νιότη που ‘δειχνες  πως θα γινόμουν άλλος…»

18.4.2019

Στην τελευταία μας γενική συνέλευση στην ΠΕΥΦΑ που έγινε στις 5.3.2019, στην τοποθέτηση μου ως εκπρόσωπος της παράταξης της ΑΡΚΙ δέχτηκα μια πρόκληση από τον παλιό μου «σύντροφο»  και «φίλο» Δημοσθένη Δημαρόγκωνα.

Και επειδή γνωρίζει πόσο τον σέβομαι, οφείλω να είμαι συνεπής σε αυτό που του υποσχέθηκα. 

Του  απαντώ λοιπόν ότι εγώ προσωπικά και εμείς ως παράταξη, δεν έχουμε μαλώσει ούτε με την αλήθεια αλλά ούτε με την μνήμη. Φυσικά, ούτε και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι.

Α) στην κατάληψη της Ακρόπολης από τους συναδέλφους με τα ένδικα μέσα το 2010  – όπως επιβεβαιώνεται και από φωτογραφικό υλικό – εγώ  συγκρούομαι με τα ματ και με τραυματίζουν.

Αντίθετα εσείς ως συνδικαλιστική παράταξη (ΠΑΣΚ) είχατε πάρει απόφαση ότι είναι απαράδεκτη η κινητοποίηση των εκτάκτων συναδέλφων και προσέρχεστε στην είσοδο της Ακρόπολης για να την υλοποιήσετε.  Οι εργαζόμενοι βέβαια – αυτοί που εκ των υστέρων κόπτεσθε για το καλό τους και μόνο για ψηφοθηρικούς λόγους – σας αντιμετώπισαν με το δέοντα τρόπο.

Αυτά προκύπτουν από το δημοσίευμα του Έθνους και από το αντίστοιχο βίντεο, που παραθέτω για του λόγου το αληθές.

Βλέπεις πρέπει να έχουμε πάντα συνέπεια λόγων και έργων.

Β) επίσης σου παραθέτω ένα μόνο άρθρο (τι καλός που είμαι!) της προηγούμενης περιόδου, αυτής που θέλεις να ξεχάσεις, στην προσπάθειά σου να αποδείξεις, ότι δεν ήσουν πάντα έτσι, στους τωρινούς συνοδοιπόρους σου.

Νέα Πνύκα, τεύχος 3, σελ.4, άρθρο «Περίστυλον» του Δημοσθένη Δημαρόγκωνα

Page4

Το «Περίστυλον» λοιπόν,  «φίλε» είναι η συνέχεια του ΤΑΥΠΥΠΠΟ,  το οποίο  υπερασπίζεις τώρα με τέχνη και κόπτεσαι δήθεν υπέρ των συμφερόντων των εργαζομένων. Και για να μιλήσουμε με όρους ψυχιατρικούς,  εμείς τουλάχιστον δεν πάσχουμε από το σύνδρομο της Στοκχόλμης (φαινόμενο κατά το οποίο τα θύματα εκφράζουν συμπάθεια και συμπόνια γι’  αυτούς που τους έκαναν κακό).

Ούτε επίσης φυσικά πάσχουμε από το σύνδρομο της ψεύτικης ανωτερότητας, κατά το οποίο η άγνοια είναι μεταμφιεσμένη ως γνώση !

Αυτά τα λίγα για την αποκατάσταση της Αλήθειας.

Κλείνοντας αφιερώνουμε σε όλους τους “φίλους” και εχθρούς λίγους στίχους του Βάρναλη από το ποίημα: Των φρονίμων τα παιδιά

«Φρόνιμα και ταπεινά πάω με κείνον που νικά.

Αν θέλεις να χαρείς τη λευτεριά νωρίς γίνε προδότης, γίνε.

Θα ‘ναι μαζί σου οι νόμοι και η πλερωμένη γνώμη.

Πέτα την ανθρωπιά σου.

Κι απ’ τον αφέντη πιάσου.

Κι άμα σε φτύσει αυτός, να κάθεσαι σκυφτός.

Και θα ‘χεις τα πρωτεία στη σάπια πολιτεία».

ΥΓ. Τα στέρνα τιμούν τα πρώτα

Με αληθινή Αγάπη

Παναγιώτης Τσιντώνης

Μέλος του ΔΣ της ΠΕΥΦΑ

Υπεύθυνος της παράταξης της Δημοκρατικής Συνεργασίας