Ανακοίνωση ΑΡΜΕ για αποσπάσεις από Μουσεία-ΝΠΔΔ 21.2.2025

Δύο χρόνια μετά την εφαρμογή του Νόμου 5021/2023 και την μετατροπή των πέντε μεγάλων μουσείων της χώρας σε ΝΠΔΔ, η πολιτική ηγεσία με την συνδρομή της διοίκησης βρήκε τον τρόπο να τα στελεχώσει. Επικαλούμενες με επιπόλαιο τρόπο το Κεφάλαιο Α (Ενιαίο Σύστημα Κινητικότητας στη Δημόσια Διοίκηση και την Τοπική Αυτοδιοίκηση) του νόμου 4440/2016, αποσπούν με την διαδικασία της Ενδοϋπουργικής Κινητικότητας συναδέλφους μας που έχουν οργανικές θέσεις στη ΓΔΑΠΚ προς τα ΝΠΔΔ Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο και Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο.
- Το παράδειγμα του ΕΑΜ
Η διοίκηση στις 23-01-2025 εισήγαγε στο Β’ Υπηρεσιακό Συμβούλιο το θέμα: «Απόσπαση υπαλλήλων μέσω ενδοϋπουργικής κινητικότητας από το Υπουργείο Πολιτισμού στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο-εποπτευόμενο ΝΠΔΔ». Πρόκειται για συναδέλφους μας με Οργανικές Θέσεις στη ΓΔΑΠΚ που από την εφαρμογή του Ν. 5021/2023 βρίσκονταν με απόσπαση σε ΝΠΔΔ. Δηλαδή η Διοίκηση απέσπασε αποσπασμένους (νεωτερική διαδικασία) και μάλιστα χωρίς να εξασφαλίσει τη συναίνεσή τους, όπως προβλέπεται στο άρθρο 2 (Γενικές αρχές) του Ν. 4440/2016 τον οποίο επικαλέστηκαν. Ακόμη χειρότερα, οι εργαζόμενοι δεν είχαν καν ενημερωθεί για το τι πρόκειται να τους συμβεί.
- Το παράδειγμα του ΒΧΜ
Η διοίκηση 17-02-2025 εισήγαγε στο Β’ Υπηρεσιακό Συμβούλιο το θέμα: «Απόσπαση υπαλλήλων μέσω ενδοϋπουργικής κινητικότητας από το Υπουργείο Πολιτισμού στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο – εποπτευόμενο ΝΠΔΔ.». Πρόκειται για συναδέλφους μας με Οργανικές Θέσεις στη ΓΔΑΠΚ οι οποίοι έχουν κάνει ανάληψη υπηρεσίας στις νέες τους θέσεις και υπηρετούν ήδη σε αυτές σύμφωνα με την υπ. αριθμ. 579369/27-12-2024 απόφαση του Υπηρεσιακού Γραμματέα του ΥΠΠΟ. Η Διοίκηση απέσπασε εργαζόμενους σε Υπηρεσίες του ΥΠΠΟ προς ΝΠΔΔ και σε αυτή την περίπτωση χωρίς να εξασφαλίσει τη συναίνεσή τους όπως προβλέπεται στο άρθρο 2 (Γενικές αρχές) του Ν. 4440/2016. Και σε αυτή την περίπτωση οι εργαζόμενοι δεν είχαν ενημερωθεί για το τι τους ξημερώνει.
Μετά από δύο χρόνια τα ακόμη νεόκοπα ΝΠΔΔ της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΠΟ, όχι μόνο αδυνατούν να επιτελέσουν το έργο τους, αλλά επιπλέον οδηγούνται ολοταχώς προς την αυτοακύρωση και την ανυπαρξία. Οι ευθύνες για αυτόν τον ολισθηρό κατήφορο βαρύνουν την πολιτική ηγεσία του ΥΠΠΟ και βεβαίως προσωπικά ένα προς ένα τα μέλη των διορισμένων από την πολιτική ηγεσία πολυμελών και μονομελών οργάνων διοίκησής τους (ΔΣ και Γενικοί Διευθυντές).
Αποδεικνύεται λοιπόν, ότι αυτά τα σχήματα διοίκησης είναι από αδύναμοι ως παντελώς ανίκανα να ανταπεξέλθουν στο σημαντικό βάρος της προστασίας, διαχείρισης και ανάδειξης της πολιτιστικής μας κληρονομιάς στον ευαίσθητο χώρο των Μουσείων που αξιακά απευθύνεται στην κοινωνία.
Εκμεταλλευόμενη την ανάγκη στελέχωσης των ΝΠΔΔ, η πολιτική ηγεσία του και η Διοίκηση του ΥΠΠΟ καθιερώνει ένα νέο μοντέλο κινητικότητας εργαζομένων το οποίο βασίζεται, από τη μια στην οριακή υπέρβαση του ισχύοντος νομικού πλαισίου και από την άλλη στο προσφιλές και διαχρονικό δόγμα δόγμα «αποφασίζομεν και διατάσσομεν».
Αυτό θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι αναμενόμενο καθώς τα τελευταία έξι χρόνια οι εργαζόμενοι έχουν αποσύρει κάθε ίχνος εμπιστοσύνης από την πολιτική ηγεσία και συνεπώς η τελευταία πλην των «πρόθυμων συνομιλητών» που πάντα βρίσκει, αδυνατεί να προσφύγει σε δημοκρατικές διαδικασίες διαλόγου και συνεννόησης. Βεβαίως η υιοθέτηση τέτοιων διαδικασιών μπορεί να είναι και ανακλαστικές αντιδράσεις λόγω της δεδομένης αυταρχικού τρόπου άσκησης διοίκησης που κατ’ ευφημισμό οι ίδιοι οι εμπνευστές του ονομάζουν επιτελικό κράτος και στο Δημόσιο Τομέα έχει επιφέρει πλείστα όσα προβλήματα.
Θα μπορούσε για παράδειγμα η πολιτική ηγεσία να εξηγήσει στους εργαζόμενους με ποιον τρόπο θα προχωρήσει στην ενίσχυση των κεντρικών και περιφερειακών υπηρεσιών του ΥΠΠΟ με νέες υπεραπαραίτητες προσλήψεις αντί να αποσπά υπηρεσιακές δομές και στην συνέχεια εργαζόμενους από τον κορμό του υπουργείου και να εφαρμόζει με μεθοδικότητα το σχέδιο της ιδιωτικοποίησης της διαχείρισης των πολιτιστικών αγαθών επικαλούμενη πότε τις αρετές της «αγοράς» και πότε τις διαπιστωμένες ελλείψεις σε πόρους. Για αυτές τις ελλείψεις βέβαια αποκλειστικά υπεύθυνη είναι η πολιτική που η ίδια εφαρμόζει με στοχοπροσήλωση και εμμονική επιμονή.
Η θέση της παράταξή μας του ΑΡΜΕ, που πρωτοστάτησε στους αγώνες ενάντια στη μετατροπή των Μουσείων σε ΝΠΔΔ παραμένει ίδια:
- η άμεση κατάργηση του Νόμου 5021/2023 που η ίδια η πραγματικότητα αποδεικνύει κάθε ημέρα ότι έφερε περισσότερα προβλήματα από αυτά που υποτίθεται ότι θα έλυνε,
- η ταχεία μεταφορά των μεγάλων Μουσείων της χώρας μας στο Οργανόγραμμα του ΥΠΠΟ
- και η άμεση προσφυγή στην διαδικασία κρίσεων προϊσταμένων οργανικών μονάδων για όλο το ΥΠΠΟ.
Στο ΑΡΜΕ είμαστε μαζί με τους εργαζόμενους και θα παλέψουμε για να ακυρωθούν στην πράξη οι άδικες και παράτυπες μετακινήσεις!
Σχετικά Αρθρα: